Op weg

Het was in het jaar MMXV, om precies te zijn op dag IV van maand VII, dat Bolderix en Belladonna in alle vroegte met een tot de nok toe geladen bolderkar vertrokken uit de LageLanden. Zwaaiend, lachend en zingend togen zij langs ’s Heeren wegen op weg naar… ja, waarnaartoe eigenlijk?
Enige haast was geboden, want het gerucht ging dat er al spoedig een legioen strijders op 2 wielen zou volgen. Het waren geen Romeinen, maar mensen uit alle volken. Dat klinkt sinsister. Wegwezen. Rare jongens, die wereldbewoners.
Er was een plan. Maar plannen zijn er om van af te wijken, nietwaar? Zo gebeurde het dat ze langs het kustpad trokken omdat het afscheid van de zee hen zwaar viel en zo bij een grote Franse haven belandden. Moe, hongerig en dorstig gingen ze op zoek naar een pleisterplaats. Bij een auberge troffen ze vriendelijke Fransen, wat op zich een bijzonderheid is. Zij wezen hen, nadat hen een eenvoudige, doch voedzame maaltijd in de maag werd gesplitst, op een rustig onderkomen voor de nacht. Morgen maar weer verder.